The Liability of Animal Holder fort the Damage Caused by Animal in Roman and Turkish Law

AuthorTunay YÜCE
Pages393-422
İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi –İnÜHFD- Cilt:8 Sayı:2 Yıl 2017 393
ROMA VE TÜRK HUKUKLARINDA HAYVANIN YOL
AÇTIĞI ZARARLARDAN DOLAYI HAYVAN
TUTUCUSUNUN SORUMLULUĞU
THE LIABILITY OF ANIMAL HOLDER FOR THE DAMAGE
CAUSED BY ANIMAL IN ROMAN AND TURKISH LAW
Tunay YÜCE
Özet
En eski çağlardan bu yana hayvanlar sosyal, ekonomik ve hukuki düzen
içinde insanların günlük hayatını kolaylaştıran birer eşya statüsünde görülseler de
canlı olmaları ve vahşi d oğaları gereği olaylar karşısında nasıl bir davranış
sergileyeceklerinin önceden kestirilebilir o lmaması nedeniyle her zaman ayrı bir
hukuki muameleye tabi tutulmuşlardır. Kimi dö nemlerde hayvanlar, davranışları
sonucu verdikleri zararlardan bizzat sorumlu tutulmuş ve en ilkel dönemlerde
doğrudan idam edilerek ya da Ortaçağ Kilise Hukukunun etkisiyle dinden aforoz
edilerek cezalandırılmışlar, kimi zaman ise özellikle günümüz hukukunda kabul
edilen anlayışa göre hayvanların davranışlarından dolayı yol açtıkları zararlardan
doğan sorumluluk hayvanların sahiplerine yükletilmiştir.
Makalenin ilk bölümünde Roma Hukukunda hayvanın yol a çtığı zararlardan
ötürü hayvan sahibinin, diğer bir değişle hayvan tutu cusunun sorumluluğu
incelenmiş olup, Roma Hukukunda bu sorumluluğun tarihsel gelişimi, Eski Hukuk
Dönemi, Klasik Öncesi Hukuk Dönemi ve Klasik Hukuk Dönemi ayrı ayrı ele
alınarak ayrıntılı olarak değerlendirilmiştir. İkinci bölümde ise günümüz Türk
Hukukundaki hayvan sahibinin sorumluluğunu düzenleyen kurallar hakkında genel
bilgiler verilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Actio de Pauperie, Edictum de Fer is, Hayvan
Tutucusu, Hayvanın Yol Açtığı Zararlardan Doğan Sorumluluk, Roma Hukuku
Abstract
Although animals have been seen at the status of goods, which make the
lives of h uman beings easier within the social, economic and legal order, since the
ancient ages, they have always been subjected to a separate legal treatment, because
they are living creatures and how they will react to events is not predictable due to
their wild nature. In some eras, the animals were punished by being held directly
responsible for the d amages that they caused and were executed in the most
Hacettepe Ün iversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Tarihi Anabilim Dalı Araştırma
Görevlisi, tunaytunoglu@hacettepe.edu.tr
DOI: 10.21492/inuhfd.364594
Tunay YÜCE
394 Inonu University Law Review InULR Vol:8 No:2 Year: 2017
primitive ages o r were excommunicated under the influence of the Medieval
Ecclesiastical Law; sometimes, and particularly according to the understanding of
our contemporary law, the owners of the animals were held responsible due to the
damage that the animals caused by their behaviors.
In the first part of this study, the r esponsibility of the animal owner, in other
words, the animal's holder, as the result of the damage, caused b y the animal, was
studied with regard to the Roman Law; the historical development of this
responsibility was examined separately under in the Early Law, Pre-Classical Law,
and Classical Law Eras, in details. In the second part, the general information is
provided about the rules that regulate the responsibility of an animal owner in the
Turkish Law.
Keywords: Actio de P auperie, Edictum de Feris, Animal Holder,
Responsibility of Damage Caused by an Animal, Roman Law
GİRİŞ
Eski çağlardan bu yana hayvanlar, insanların günlük
yaşamlarını kolaylaştırmaları, üretimlerine katkı sağlamaları,
güvenliklerini artırmaları gibi çeşitli amaçlarla insanların sosyo-
ekonomik yaşamlarında önemli roller üstlenmişlerdir. Öte yandan
hayvanlar, doğaları gereği vahşi olmaları ve tahmin edilemeyen
içgüdüsel davranışları nedeniyle çevrelerine zarar verebilme riski de
taşımaktadırlar. Tüm bu nedenlerle toplumsal yaşamın düzenini
sağlamayı amaçlayan çoğu yasada tıpkı insanlar gibi hayvanlar için
de çeşitli düzenlemeler karşımıza çıkmaktadır. İlk yazılı kanunlar
göz önüne bulundurulduğunda, hayvanların hukuki statülerini
oluşturma ve geliştirme çalışmaları Roma Hukukundan daha önceye,
Eşnunna Yasalarına
1
ve Hammurabi Kanunlarına
2
kadar
uzanmaktadır. Bu yasalarda hayvanların yol açtıkları zararlardan
dolayı doğrudan hayvanın sahibine sorumluluk yüklenmiştir.
Hayvanın yol açtığı zarar sebebiyle hayvanın sahibi zarar görene
belirli bir miktar para ödeyerek sorumluluktan kurtulmaktaydı.
1
Mezopotamya’da keşfedilen ve Hammurabi’den önceki dönemde var olduğu tespit
edilen bir krallığın kanunlarıdır. Bu kanunların Kral Daduşa ve Ibadpiel
zamanında onlar tarafından tabletlendiği saptanmıştır. BİLGİÇ, Emin.: Eski
Mezopotamya Kavimlerinde Kanun Anlayışı ve An’anesi, Ankara Üniversitesi
Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, C. 21, S. 3-4, 1963, s. 111. Eşnunna
Kanunlarının M.Ö. 1800’lü yıllarda yazıldığı saptanmıştır. KELCH, G. Thomas:
A Short History of (Mostly) Western Animal Law, Animal Law Review, C.19; S.
23, 2012-2013, s. 30.
2
BİLGİÇ, s. 113.

To continue reading

Request your trial

VLEX uses login cookies to provide you with a better browsing experience. If you click on 'Accept' or continue browsing this site we consider that you accept our cookie policy. ACCEPT