Taxation of Social Media Business in Turkey

AuthorMuhammet DURDU
Pages470-488
Inonu University Law Review InULR 10(2): 470-488 (2019)
Muhammet DURDU
470
TÜRKİYEDE SOSYAL MEDYA İŞLETMELERİNİN VERGİLENDİRİLMESİ
TAXATION OF SOCIAL MEDIA BUSINESS IN TURKEY
Muhammet DURDU
*
https://doi.org/10.21492/inuhfd.596914
Makale Bilgi
Gönderilme:25/07/2019
Kabul: 28/10/2019
Özet
Sosyal medya işletmelerinin tüm dünyada insan hayatının önemli bir unsuru haline
gelmesi hukuki sorunları da beraberinde getirmiştir. Sosyal medya üzerinden yapılan
faaliyetler birçok hukuk dalının yanında vergi hukukun
u da alakadar etmektedir. Zira
yayınlanan reklamlar üzerinden sosyal medya şirketlerinin ciddi kazançlar elde ettiği
görülmektedir. Uluslararası doktrin ile OECD ve AB gibi uluslararası kuruluşların
yaptığı çalışmalarda sosyal medya şirketlerinin vergilend
irilmesi, dijital ekonominin
vergilendirilmesi başlığı altında incelenmektedir. Gerçekten duruma sadece sosyal
medya üzerinden değil dijital ekonominin vergisel sorunları üzerinden yaklaşmak daha
kapsayıcı ve yararlı olacak ve üretilecek çözümler uzun ömür
lü olacaktır. Dijital
ekonominin vergilendirilmesi ile ilgili her ülkenin benzer sorunlarla karşılaştığı
görülmektedir. Uluslararası kuruluşların bu sorunlara çözüm önerileri ülkeler açısından
yol gösterici olmaktadır. Bu öneriler ışığında her ülkenin kend
ine özgü bir çözüm yolu
bulmaya çalıştığı görülmüştür. Türkiyede ise doğrudan vergiler açısından sosyal medya
işletmelerine yapılacak reklam ücreti ödemeleri üzerinden tevkîfat uygulanması yönünde
bir düzenleme yapılmıştır. Bu yöntem kısa vadede gerekli o
lsa da, dijital ekonominin
tamamını ve tüm gelir unsurlarını kapsayan bir çözüm üretilmesi elzemdir. Dolaylı
vergiler açısından ise dijital ekonomiye özgü bir yöntem bulunmayıp genel hükümlere
tabi olmaktadırlar.
Anahtar Kelimeler
Dijital Ekonomi,
Sosyal Medya,
Vergi,
Kaydırılmış Kazanç
Vergisi.
Article Info
Received: 25/07/2019
Accepted: 28/10/2019
Abstract
over the world has brought along legal probl
ems. The activities carried out through social
social media companies in internatio
nal doctrine and international organizations studies
would be more inclusive and useful and solutions will be long-
lasting to approach the
situation through t ax issues of the
digital economy, not just through social media. It is
guiding the countries. In t
he li ght of t hese suggestions, it is seen that each country is
necessary in the
short term, it is essential to produce a solution that covers the whole and
to the digital economy but are subject to general provisions.
Keywords
Digital Economy,
Social Media,
Tax,
Diverted Profit Tax.
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriT icari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır
* Arş. Gör., Dumlupınar Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Kamu Yönetimi, muhammetdurdu38@gmail.com.
https://orcid.org/0000-0003-4912-4410.
İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi İnÜHFD 10(2): 470-488 (2019)
Türkiyede Sosyal Medya İşletmelerinin Vergilendirilmesi
471
I. GİRİŞ
Son 15 yıldır sosyal medya işletmelerinin ortaya çıkması ve hızlı bir şekilde tüm dünyaya
yayılması, insanların zihnindeki medya algısını değiştirmiştir. Sosyal medyanın klasik medya
araçlarından birçok farklılıklar içerdiği ve iletişim konusunda çok daha etkili olduğu
gözlenmektedir. Bunun yanında sosyal medyada, istisnasız herkesin kimliğini belirtmeden
içerik üretebilmesi hukukî sorunlar ortaya çıkarmaktadır. Mesela anonim bir hesaptan bazı
kişilere hakaret edilmesi, iftira atılması, hem kamu düzenini bozarak ceza hukukunun konusunu
oluşturmakta hem de kişilik haklarını ihlâl ederek medeni hukukun konusunu oluşturmaktadır.
Bunların yanında, dijital ortamda çeşitli kazançlar sağlandığı veya ücret karşılığı tüketimler
yapıldığı için vergi hukuku da sosyal medya ile ilgilenmektedir. Klasik vergi hukukunun, ticari
kazancın vergilendirmesinde sabit bir işyeri araması, alınıp satılan şeylerin somut ve maddi
şeyler olduğu kabulünün bulunması gibi hususlar dijital ortamdaki kazançların ve tüketimlerin
vergilendirilmesinde problemler doğurmaktadır.
Sosyal medya işletmelerinin temel gelir kaynağı ilk bakışta reklamcılık hizmetleri olarak
görünmektedir. Ancak bunun yanında bu işletmelerin veya bu işletmeler aracılığıyla üçün
kişilerin farklı türlerde kazançlar elde ettikleri görülebilmektedir. Sosyal medya işletmelerinin
elde ettiği kazançların temel özelliği, sanal ortamda elde edilmeleridir. Büyük sosyal medya
işletmelerinin yüksek kâr sağladıkları bazı ülkelerde hiçbir fiziki varlığının olmadığı veya
dolaylı yoldan sınırlı bir varlık oluşturdukları görülebilmektedir. Klasik vergi hukuku
sistemlerinde vergilendirme için temel şart olarak sabit bir işyerinin aranması bu işletmelerin
sağladıkları büyük kazanca rağmen vergilendirilmemeleri gibi bir sonuç ortaya çıkarmaktadır1.
Bu sorunlar uluslararası literatürde daha geniş bir kavram olan dijital ekonominin
vergilendirilmesi başlığı altında incelenmektedir.
Çalışmada konu bütünlüğünü sağlamak amacıyla dijital ekonominin genel hatları
üzerinde durulacak ve sonrasında sosyal medya işletmelerinin vergilendirilmesi konusuna
girilecektir. Çalışmada dijital ekonomi konusunda özellikle OECDnin ve ABnin
çalışmalarından ve raporlarından faydalanılarak sadece Türkiye değil tüm dünyadaki dijital
ekonomi sorunları üzerinde durulacaktır. Zira bütün ülkeler dijital ekonomi ile ilgili benzer
sorunlar yaşamaktadırlar. Dijital ekonomi ve bu bağlamda sosyal medya işletmelerinin
vergilendirilmesi ile ilgili dünyadaki önemli gelişmelere değinilecek ve Türkiyenin yaptığı
mevzuat düzenlemeleri üzerinde durulacaktır. Konu ile ilgisi olduğu kadarıyla dijital ekonomi
ile ilgili sayısal ve oransal bilgiler de verilecektir. Son bölümde ise Türkiyede sosyal medya
işletmelerine uygulanan vergi rejimi açıklanacaktır.
II. DİJİTAL EKONOMİ KAVRAMI
Sanal âlemin ekonomik amaçla kullanılmaya başlandığı ilk zamanlarda, bu alandaki
faaliyetleri belirtmek için daha çok e-ticaret kavramı kullanılmıştır2. Ancak e-ticaret günümüzde
dijital ekonominin alt dallarından birini oluşturmaktadır. E-ticaret ile kastedilen, mal veya
hizmet alım satımının sanal ortam aracılığıyla yapılmasından ibarettir. Ancak dijital ekonomi bu
tanımdan ibaret değildir. Bunun yanında online reklamcılık hizmetleri, mal veya hizmet niteliği
tartışmalı olan sanal ürünlerin satışı, online eğitim, bulut bilişim ve online ödeme hizmetleri gibi
birçok konuda da sanal ortam araç olarak kullanılabilmektedir. Bunun sonucunda e-ticaret
kavramının daha üst kavramı olan dijital ekonomi kavramı kullanılmaya başlanmıştır3.
Dijital ekonomi, bilgi ve iletişim araçlarının gelişmesiyle ortaya çıkmıştır. Bu
gelişmelerle birlikte uluslararası ticaret hızlanmış ve kolaylaşmış, çok uzaklardaki müşterilere
ulaşmak mümkün hale gelmiştir4. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin gelişmesi ve ucuzlaması ile
1 OECD Model Anlaşması’na göre, bir ülkede faaliyet gösteren bir işletmenin vergilendirilebilmesi i çin o ülkede
sabit bir işyerinin bulunması gerekmektedir. Bkz: BUDAK, Tamer: The Transformation Of International Tax
Regime: Digital Economy, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8(2), 2017, s.304.
2 MASTAR ÖZCAN, Pelin: Dijital Ekonominin Vergilendirilmesinde Karşılaşılan Sorunlar: Beps 1 Nolu Eylem
Planı Kapsamında Bir Değerlendirme, Electronic Journal of Vocational Colleges, Ekim 2016, s.74; E-ekonomi
kavramı i çin bkz: KARA, Mustafa Cemil/ÖZ, Ersan: Dijital Vergilendirmeye Küresel Bir Bakış, Vergi Dünyası,
S.424, Aralık 2016, s.31.
3 ERTAŞ, Bilal Levent: Dijital Ekonomide Yurt Dışından Alınan Hizmetler Bakımından Kdv Mevzuatındaki
Sorunlar, Vergi Raporu, S.219, 2017, s.132; IŞIK, Hüseyin: Dijital Ekonominin Vergi Hukukundaki İşyeri
Kavramına Etkileri, Vergi Sorunları Dergisi, S.356, Mayıs 2018, s.44.
4 YILDIZ, Barış/GÜNAY, Hamdi Furkan: Türk Vergi Hukuku Ekseninden Dijital Ekonomiye Genel Bir Bakış”, III.
Uluslararası Mesleki Ve Teknik Bilimler Kongresi, 2018, s.4004.

To continue reading

Request your trial

VLEX uses login cookies to provide you with a better browsing experience. If you click on 'Accept' or continue browsing this site we consider that you accept our cookie policy. ACCEPT