Some findings and considerations on the probative value of witness statement in criminal procedure

• Author: Devrim Güngör
• Pages: 308-317

Devrim GÜNGÖR

308 İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Cilt:6 Sayı 2 Yıl 2015

determinants that prevent the reality to be grasped by the human mind are

known and the law enforcements that are related to attain witness

statements are applied accurately, the most reliable witness statement can

be achieved.

Keywords: Witness Statement, probative value, evidence.

GİRİŞ

Ceza muhakemesinin medeni muhakemeden ayrılan en önemli

özelliği delil serbestisinin olmasıdır

1

. Delil serbestisi denince akla ilk

olarak ceza muhakemesinde tanık beyanının delil değerine sahip olması

gelir. Oysa medeni muhakemede tanık dinlenmesi bir kaç istisna dışında

mümkün değildir. Şüphesiz delil serbestisinin olması ceza

muhakemesinde bir ispat kolaylığı sağlamaktadır.

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu tanık beyanının ne şekilde

elde edileceğini ayrıntılı olarak düzenlemiştir. Tanık beyanına ilişkin

genel anlayış, tanığın istemeden gerçeğe aykırı bir beyanda

bulunamayacağı şeklindedir. Bir başka deyişle bir kimsenin tanık olduğu

bir olayı unutmuş olması, tam ve doğru olarak hatırlayamaması mümkün

iken gerçekte olduğundan farklı şekilde hatırlamasının mümkün olmadığı

düşünülmektedir

2

. Bunun sonucu olarak ortaçağ ceza muhakemesini

1

CENTEL-ZAFER, Ceza Muhakemesi Hukuku, İstanbul 2012, s. 7.

2

Nitekim Yargıtay da yalan söylediği ortaya çıkmayan tanığın beyanına itibar

edilmemesini bozma nedeni saymaktadır: “Sanığa yüklenen suçların, hukuka uygun

olarak elde edilmiş her türlü delille ispatının mümkün olduğu ceza yargılamasında, bir

delilin reddedilmesi için akla, mantığa, bilimsel verilere, fizik kurallarına, herkesçe

bilinen somut duruma, hayatın olağan akışı içinde gündelik yaşamdan edinilen karine

niteliğindeki bilgilere aykırı olması ya da tanığın yalan söylediğinin ortaya çıkması gibi

reddi için haklı, makul ve kabul edilebilir hukuki gerekçelerin gösterilmesinin zorunlu

olması, tanıklar R. D. ve S. D.`in sanık İ. K.`ın katılan A. D.`e hakaret ve tehdit ettiği

yönündeki anlatımları karşısında,

Tanık beyanı şeklindeki delillerin kabul edilmemesinin hukuki gerekçeleri

gösterilmeden, sanığın üzerine atılı tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyetine yeter

derecede açık, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığından, biçimindeki kanuni ve

yeterli olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi...” Y4.CD 05.01.2015 E.2013/2720 -

K.2015/61.