Presumption of innocence in tax offences

• Author: Yrd. Doç. Dr. Eda ÖZDILER KÜÇÜK
• Pages: 196-208

Yrd. Doç. Dr. Eda ÖZDİLER KÜÇÜK

196 İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Cilt: 5 Sayı:2 Yıl 2014

PRESUMPTION OF INNOCENCE IN TAX OFFENCES

Abstract

The presumption of innocence is defined in the fourth paragraph of

Article 38 of the 1982 Constitution as "no one can be considered guilty

until proven guilty in a court”. Presumption of innocence is the first

defence mechanism against tax administration that interferes taxpayer’s

privacy of personal information in order to obtain evidence. Controversial

subject at this point is the width of the privacy field and whether this

interference means an accusation or not.

To speak of a fair trial, the extent of the presumption of innocence

should be defined properly. "Time" in this context refers to the beginning

and the end of the presumption of innocence. "Measure" in the scope of

the presumption of innocence both means that the measure of accusation

and crime. Doctrine and practice uses concepts such as "indication" and

"reasonable doubt". Which of these terms should be taken as a measure

and the beginning and the end of the presumption of innocence in criminal

tax are the subjects dealt with in this study.

Keywords: Presumption of innocence, reasonable doubt, fair trial,

evidence, tax crimes

Giriş

Masumiyet karinesi, Avrupa İnsan hakları Sözleşmesi’nin 6.

maddesinin 2. fıkrasında, “Masum Sayılma” adı altında, bir suç isnadı

karşısındaki bireyin temel haklarından biri olarak düzenlenmiştir.

Masumiyet karinesi, “suçun yasal yollarla ispatlanmasına” kadar

geçerlidir. Suçun ispatı, ülkenin maddi ve usul hukukuna uygun olmalıdır.

Hukuka aykırı kanıtlarla suçun ispatlanması meşru değildir.

Masumiyet karinesi, 1982 Anayasası’nın 38’inci maddesinin

dördüncü fıkrasında, “Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar kimse

suçlu sayılamaz” şeklinde yer almıştır. Anılan maddenin gerekçesine